ได้ไอเดียมาจากบล๊อคของพี่ชายคนหนึ่ง
หากเราใส่ใจช่างสังเกตสิ่งแวดล้อมต่างๆดีๆ
เราก็จะรู้ว่า มันคือ ธรรมชาติเดียวกัน

เวลาที่อากาศหนาว ร่างกายเราเป็นทุกข์ เราก็หาเสื้ออุ่นๆมาใส่
เวลาที่อากาศร้อน เราไม่ชอบใจ เราก็ดื่มน้ำเย็นๆ กินไอศครีม
หากเราทุกข์หรือเราไม่ชอบ เราก็เรียนรู้ที่จะปรับตัวเราให้เหมาะสมกับธรรมชาติ

เวลาที่มีปัญหากับคนรัก หรือเขาไม่เป็นอย่างใจ ก็เช่นเดียวกัน ให้มองว่ามันเป็นธรรมชาติของเขา แค่เพราะว่าเขาพูดได้ เขามีความรู้สึก มีตัวตนให้เห็น ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะมีสิทธิ์ไปสั่งการได้อย่างใจ

ธรรมชาติของใครๆก็เหมือนกับธรรมชาติของภูมิอากาศ จะไปทุกข์ ตีโพยตีพาย หรือโวยวาย อากาศก็ไม่เปลี่ยนไปตามใจเราอยาก ใคร ความรู้สึก หรือความคิดของใครก็เปลี่ยนไปตามใจเราอยากไม่ได้

ถ้าเราไม่ทำอะไร อากาศหนาวก็เอาแต่โทษอากาศ เราก็คงต้องหนาวตาย
วิธีแก้จึงไม่ใช่การเข้าไปเปลี่ยนที่ข้างนอก แต่คือการปรับที่ตัวเรา
ที่ไม่ก่อความเดือดร้อนให้ใคร กับทั้งมีโอกาสได้พัฒนาปัญญา
(เวลาเจอปัญหาเดิมๆอีกจะได้เอาทางแก้นี้มาใช้อีก ไม่ต้องอ้อนวอน หรือขู่เข็ญใคร^^)

ถ้าทำได้อย่างนี้ เราก็จะสามารถอยู่กับธรรมชาติ อยู่กับโลก อยู่กับคนที่เรารักได้ โดยให้เขายังคงมีอิสระ เป็นตัวของตัวเอง(จึงจะได้ชื่อว่ารักเขาที่เป็นเขา ไม่ใช่เปลี่ยนเขาให้เป็นอย่างใจได้จึงรัก)

บอกใบ้ให้นิดนึงว่าความทุกข์ทางกายเลี่ยงไม่ได้
แถมทางแก้ก็ต้องเสียเงินซื้อ
แต่ความพ้นทุกข์ทางใจนี่ไม่มีขาย ไม่ต้องไปหาซื้อ

หากไม่อยากเสียเวลา เหนื่อย ออกแรงแสวงหาสนองตามความต้องการไปเรื่อยๆเป็นครั้งๆ และทุกข์ก็จะหมดไปได้เพียงชั่วคราวต้องวิ่งไล่ล่าต่อไปเรื่อยๆ ก็ขอชี้โพรงให้กระรอกซะตรงนี้เลยว่า ถ้าความทุกข์ทางใจมันเกิด ก็ไม่ต้องหาทางไปดับมันหรอก มันมาเองได้ก็ไปเองได้ มันเกิดขึ้นและก็จะดับลงไปตามธรรมชาติของมันอยู่แล้ว

• < ก่อนหน้า
• ถัดไป >