ความรักของพระพุทธเจ้า
หวังว่าจะนำมาเป็นตัวอย่างให้ทุกๆคนได้ว่า ความรักคือการให้ และเสียสละ อย่างไร
คนที่รู้จักรักเป็นคนที่เข้มแข็งมาก และหากสองคนเข้าใจกัน มีเป้าหมายอย่างเดียวกันคือ เพื่อร่วมเดินทางเพื่อความพ้นทุกข์ ก็จะได้ชื่อว่าไม่อยู่กันอย่างเสียเวลาเปล่า :)
++++++++++++++++++++++++++++
ท้าวสักกเทวราชจำแลงกายเป็นพราหมณ์ไปขอพระนางมัทรีจากพระเวสสันดร หลังจากที่พระองค์ได้ทรงทำมหาทานด้วยการพระราชทานพระโอรสและพระธิดาให้แก่ชูชก
พระเวสสันดรไม่ทรงหวั่นไหวในการให้ทาน ทรงจับพระกรพระนางมัทรีมาหาพราหมณ์ และนำน้ำมาหลั่งในมือพราหมณ์ และพระราชทานพระนางมัทรีให้ ทรงตรัสว่า
“เราให้พระเทวีเป็นทานเพราะเธอเป็นที่เกลียดชังของเราก็หาไม่ เธอนั้นเป็นที่รักยิ่งของเรา แต่พระโพธิญาณนั้นเป็นที่รักของเรายิ่งกว่า และเป็นประโยชน์แก่มหาชน เราจึงให้เทวีที่รักของเราเป็นทาน”
ลำดับนั้น มหาปฐพีก็สั่นไหวไปถึงพรหมโลก ในกาลนั้น พระนางมัทรีผู้มีพระทัยอันประเสริฐ มิได้ทรงทำพระพักตร์กริ้วพระภัสดา ไม่ทรงกันแสง ทรงทอดพระเนตรดูพระสวามี ทรงเข้าใจพระสวามีว่าพระองค์นั้นทรงกระทำสิ่งประเสริฐ
พระนางทูลว่า
“หม่อมฉันเป็นเทวีของพระองค์ พระองค์ทรงเป็นใหญ่ในหม่อมฉัน พระองค์ปรารถนาจะพระราชทานแก่ผู้ใดก็พึงพระราชทานแก่ผู้นั้น หรือเมื่อต้องการทรัพย์ก็พึงขายหม่อมฉัน หรือเมื่อต้องการเนื้อก็พึงฆ่าหม่อมฉัน พระองค์จงกระทำสิ่งที่ทรงชอบพระทัยเถิด หม่อมฉันไม่โกรธพระองค์เลย”
ท้าวสักกเทวราชทรงทราบอัธยาศัยอันประณีตของกษัตริย์ทั้งสอง จึงทรงอนุโมทนาและชมเชยสองกษัตริย์ว่า ได้ทำสิ่งที่ยากยิ่งอันนรชนไม่อาจทำได้
“ข้าพระองค์ขอถวายพระนางมัทรีคืนแด่พระองค์ผู้เจริญ เพราะพระองค์ทรงมีพระฉันทะอัธยาศัยบริสุทธิ์เสมอกันโดยแท้ ขอพระองค์ทรงบำเพ็ญทานต่อไปตามสมควรเถิด หม่อมฉันคือท้าวสักกะจอมเทพมาสู่สำนักพระองค์”
จากหนังสือ ความรักของพระพุทธเจ้า
บทที่ 10 ความรักคือการให้ จึงร่วมบำเพ็ญทานบารมี
เราจะต้องขอบคุณทั้ง 2 พระองค์ที่ทำให้เราได้รู้จักธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์ :)
_/\_ _/\_ _/\_
ติดตามใน facebook
ติดตามใน twitter