ถาม. ทำไมทำบุญเรื่องความรักแล้วยังไม่สมหวังสักที เกิดจากประเด็นใดบ้าง เช่น การวางใจขณะทำต้องเป็นอย่างไร ต้องกรวดน้ำชดใช้กรรมด้วยไหม เปลี่ยนตนเองหรือยัง หรือว่าคู่บุญเราไม่มีในชาตินี้ เราตั้งเงื่อนไขไว้เลยไม่เปิดรับ (อันนี้เป็นเท่าที่พอนึกออกนะคะ) ช่วยขยายความตัวอย่างดังกล่าว และหากมีประเด็นเพิ่มเติมด้วยค่ะ

พี่โจ้ : เห็นว่าที่ไม่ได้ผลเพราะยังทำไม่พอครับ อยากได้ผลดีๆและยาวนาน ต้องใส่ใจปลูก ลองนึกเล่นๆเหมือนต้นไม้ ตั้งแต่การวางเมล็ด รดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ย ดูแล ไล่แมลงศัตรูและสนับสนุนแมลงที่เป็นประโยชน์เช่นผึ้ง ฯลฯ นานเท่าไหร่กว่าต้นไม้จะออกผลให้ได้กิน แต่พอออก ก็ออกยาวเลย ในขณะที่ความใส่ใจต้องมีตลอด ขาดไม่ได้ ดังนั้น ถ้ายังสร้างเหตุไม่พอ ผลก็จะยังไม่เกิดให้ได้ชิม

ญ: แล้วตัวอย่างที่ญเขียนมันเกี่ยวด้วยไหมคะ

พี่โจ้: เกี่ยวทั้งหมดเลยครับหญิง การวางใจขณะทำ ถ้าทำเพื่อจะเอา ทำเพราะอยากได้ ความอยากได้(โลภะ)จะบดบังความเบิกบานที่จะนำอานิสงส์มาให้ ดังนั้น การทำเพื่อรับ(มุ่งอยากได้บุญ จะเอาบุญ) ได้ผลน้อยกว่าทำเพื่อให้(ทาน-คือมุ่งที่การให้) การตั้งเงื่อนไขที่ไม่เหมาะสมกับตัวเราจริงๆ เช่นจริงๆยังเป็นคนธรรมดา(ใจในการเป็นผู้ให้เพื่อส่วนรวมยังน้อย) แต่เห็นตัวเองเป็นเจ้าหญิง ก็ไปตั้งเงื่อนไขว่าต้องเจอเจ้าชาย ก็จะได้เจอเจ้าชายแหละ แต่เจ้าชายเขาก็มองหาเจ้าหญิงหรือคนที่มีใจเป็นเจ้าหญิง ไม่ได้มองหาคนธรรมดา มันก็ไม่ลงตัวกันซักที

ดัวยเหตุผลอย่างนี้ การตั้งใจขอของที่เหมาะสมตัวโดยไม่ระบุบุคคล ดีที่สุดครับ จะได้เจริญเติบโตไปตามขั้นตอนได้ เด็กอนุบาลก็เหมาะกับอาหารเด็กอนุบาล กินพริกยังไม่ได้ ส่วนผู้ใหญ่ก็ไม่เหมาะกับอาหารเด็ก การตั้งจิตผูกกับบุคคล เป็นต้นเหตุของปัญหา ทำให้ไม่ได้ของที่สมตัว เหมาะสมกับตัวเราจริงๆครับ

ญ: พร้อมๆกันกับที่ตั้งจิตนั้น เราก็ต้องตั้งใจพัฒนาตัวเองไปด้วย ถ้าตัวยังไม่ดีก็จะได้ของดีไม่ได้ ?
พี่โจ้: หลักคือ เราได้พบของที่สมตัวเสมอครับ ถ้าไม่พัฒนา ก็จะเจอเรื่องเดิมๆ เพื่อนแบบเดิมๆไป เราเปลี่ยน เพื่อนก็เปลี่ยน คนรอบๆตัวก็เปลี่ยน

ญ: พี่โจ้เคยบอกว่า การอธิษฐานคือการได้ “โอกาส” ได้ทำงานเพื่อจะเดินไปถึงเป้าที่เราต้องการ

• < ก่อนหน้า
• ถัดไป >