เวลาเราทำบุญร่วมกับคนที่เรารักเรามักจะขอว่าอะไรกันคะ?
คาดว่าคนส่วนใหญ่น่าจะขอให้ได้ครองคู่กัน บางคนอาจจะมีส่วนต่อขยายเพิ่มด้วยคือ ทุกภพทุกชาติ
แต่ทราบไหมว่า คำอธิษฐานนี้อาจจะทำให้เราสุขหรือทุกข์มหันต์ได้

ทั้งนี้เพราะว่าสังสารวัฏนี้ไม่มีอะไรแน่นอน
เอาง่ายๆว่าชาตินี้ บางคนรักคนและมีแฟนมาตั้งหลายคน
ตอนแรกก็รักกันมากทั้งนั้น แต่บางคู่สุดท้ายเกลียดกันก็มี
แล้วถ้าเราขอแบบนี้ ถามว่าขอแล้วจะได้เป็นดังที่ขอไหม
อันนี้มันก็มีสิทธิ์นะ คืออาจจะได้อยู่ร่วมกันจริงๆ แต่อยู่แล้วสุขหรือเปล่าไม่รู้ เพราะการทำบุญไม่ใช่การใส่บาตรหรือทำสังฆทานร่วมกันเท่านั้น แต่การทำบุญยังหมายรวมถึงวิธีที่เราคิด พูด กระทำต่อกัน และทำกับผู้อื่นร่วมกัน เอาง่ายๆแค่ไปร่วมช่วยส่วนรวมร่วมกัน หรือพูดไพเราะน่ารื่นหูต่อกัน ทำให้เกิดความรู้สึกดี และมีความสุขกัน บุญคือความสุข ทำอะไรดีๆแล้วมีความสุขก็ก่อให้เกิดความผูกพันด้านดีต่อกันอยู่แล้ว พออยู่ร่วมกันแล้วมีความสุข ความสุขนั่นก็สานต่อให้ความสัมพันธ์ต่อเนื่องไปได้ด้วยดีเอง

แต่ถ้าทำบุญด้วยความยึดว่าจะต้องคู่กัน เกิดเราอธิษฐานผิด ไปอธิษฐานกับคนที่เป็นคู่เวร จิตเราจะผูกและยึดมั่น ทำให้ถึงเวลาแม้ทุกข์มากก็ถอนใจได้ลำบาก มองไม่เห็นทางออกที่แท้จริง หรือเกิดพบกันอีกชาติหน้าเขากลายเป็นคนไม่ดีไป เราก็จะต้องทุกข์  เพราะเราไม่มีทางรู้เลยว่าแต่ละคนได้ทำกรรมอะไรมาบ้าง จะทำกรรมอะไรต่อไปบ้าง
ตัวอย่างของการยึดที่จะทำให้เราไม่ก้าวหน้า หรือซ้ำร้ายอาจจะทำให้คนที่เรารักเดือดร้อนไปด้วย จากน่าจะดีกลายเป็นทุกข์แน่ๆ เช่น ยึดมากทำให้หวงหึงมาก ทำให้รู้สึกว่าต้องดูแลเขาตลอด ซึ่งบางทีเค้าก็อาจจะไม่ต้องการ ทำให้เราและเขาทุกข์ได้ ญเคยเจอปัญหามาทั้งสองแบบนี้ค่ะ ^^
ดังนั้น ใครที่พลาดไปแล้วก็สามารถถอนความตั้งใจได้นะคะ ทำบุญครั้งหน้า เราตั้งใจใหม่

คนส่วนใหญ่เข้าใจผิดว่าการอยู่ร่วมกันเท่านั้นจึงจะเป็นสุข ซึ่งความจริงก็เห็นอยู่ดาษดื่นว่าไม่จำเป็น ที่คนเราทุกข์ก็เพราะเชื่อผิดๆแล้วยึดมันไว้ ที่จริงสิ่งที่สำคัญที่สุดคือ คนรักเรามีความสุข และเรามีความสุขไปได้ด้วยต่างหาก การยึดเป็นการผูกตัวเองไว้กับที่ ศาสนาพุทธเราเน้นเรื่องการภาวนา เรื่องการทำให้เจริญ เพราะยิ่งเจริญก็ยิ่งมีความสุข ดังนั้นครั้งหน้าถ้าเราจะทำบุญ หรือเราจะทำบุญร่วมกับคนรักหรือใคร เพียงแต่ตั้งใจยินดีในบุญที่จะเอื้อประโยชน์ให้ผู้อื่นเป็นสุข ก็ขอให้เราและคู่ของเราเจริญในธรรมยิ่งๆขึ้น แค่นี้ก็จะมีความสุขขึ้นทั้งสองฝ่ายแล้วค่ะ:)

ส่วนจะอยู่ร่วมกันได้หรือไม่ ก็จะขึ้นอยู่กับความเหมาะสมของคนทั้งสอง แต่อย่างน้อยแม้ไม่ได้อยู่ร่วมกัน ก็ได้ชื่อว่าได้สร้างเหตุที่จะทำให้เราและเขามีความสุขด้วยความเข้าใจในบุญ นับว่าเป็นความคุ้มค่าที่รู้จักรัก และมีโอกาสทีได้พบกัน ถือว่าไม่เสียเวลาเปล่าแล้ว:)

• < ก่อนหน้า
• ถัดไป >