เรามักจะคิดว่าถ้าเราทุกข์เพราะใคร หรือใครทำให้เรามีความสุขได้
ใครมีอิทธิพลกับความรู้สึกของเรา ก็แปลว่า เรารักคนๆนั้น
ทั้งที่จริงแล้ว เราจะสุขหรือทุกข์ไปตามกรรมที่เราทำมา คนที่เข้ามาก็เป็นตัวแสดง มาให้เรายึด และรู้สึก คิด ทุกข์ สุข ไป ตามกรรมที่เราทำมาเท่านั้น
ดังนั้น อยากมรักแท้ แก้ที่ใจ ไม่ใช่ที่คนอื่นนะคะ

ครั้งนึงเคยฟังพี่ชายทางธรรมเล่าว่า แค่นึกถึงภรรยาก็เป็นสุขทุกครั้ง และสามารถช่วยคนที่รักได้อย่างเต็มใจแม้ในเวลาที่ตัวเองเหนื่อย ความรู้สึกนี้มันสั่งกันไม่ได้นะ มันเป็นอัตโนมัติ จะเอาสมองที่ไหนมาคิดตอนเหนื่อย แต่ได้ยินว่าเค้าลำบาก เราก็มีกำลังไปทำเพื่อเขาได้เลย ด้วยความเต็มใจ เป็นธรรมชาติของมันเองเลย ไม่ต้องมีการพยายาม

การที่เรารู้สึกมีความสุขมันเกิดจากบุญ พี่ชายเล่าย้อนให้ฟังว่าที่มาเจอคู่แบบนี้ได้ ก็เพราะช่วยให้คนพ้นทุกข์เรื่องความรักมา 300 กว่าคน (จนเข้าใจความรัก เปลี่ยนแปลงนิสัยตัวเองต่างๆ)
พี่ชายบอกว่า คนเราไม่มีสิทธิ์เลือกหรอกนะว่า ชอบคนแบบนี้แล้วจะไปรักคนแบบนี้ได้ เรามีสิทธิ์เลือกแค่ จะเอา หรือไม่เอา สิ่งที่เข้ามาทำให้เราหลงยึดได้นั้น มันเข้ามาตามกรรมเท่านั้น ถ้าไม่ได้สร้างเหตุไว้ ก็ไม่ได้พบ

บุญที่เราทำด้วยความเข้าใจ การทำ การช่วยผู้อื่น เพื่อปรารถนาให้เค้าพ้นทุกข์ จะช่วยขัดเกลาสติปัญญาของเรา เพื่อการพัฒนาตนเอง พร้อมๆกับที่เรียนรู้จากการใช้กรรมเก่าเมื่อเกิดความทุกข์ จากเหตุการณ์ที่เจอใครมาทำให้เราทุกข์ เราได้สร้างนิสัยดีใหม่ๆเพื่อพร้อมที่จะอยู่กับคนดีๆ
ทำดีไปเถอะ ให้ผู้อื่นไปเถอะ อภัยผู้อื่นไปเถอะ ไม่ต้องหวังผลตอบแทนจากผู้รับ ถ้าเข้าใจเรื่องกรรม พี่ชายบอกว่า ให้ไปทางซ้าย มันไม่จำเป็นว่าต้องกลับมาทางซ้ายนะ มันกลับมาทางขวา ข้างบน ข้างหลัง ก็ได้หมด

จากประสบการณ์ของพี่ชาย บุญที่ทำ ทำให้ได้มาเจอคนที่เหมาะสมกัน ชอบอะไรเหมือนกัน ตั้งใจพัฒนาตนเองเหมือนกัน ทำให้ไม่ต้องมี ความพยายาม ที่จะต้องอยู่ร่วมกัน ทุกอย่างมันเป็นอัตโนมัติ

และสุดท้ายพี่ชายเล่าว่า ความรู้สึกว่าสามารถรักและให้ได้อย่างเต็มอกเต็มใจ ได้อย่างมีความสุข โดยอัตโนมัติ โดยไม่ต้องฝืน (คือบางคน ยังต้องพยายามที่จะรัก ประคับประคอง รู้สึกว่าต้องทำเพื่ออีกฝ่าย แต่ก็ไม่ได้มีความสุขเต็มที่ อันนั้นคือยึดที่ตัวบุคคล) นี่แหละคือ ความสุขที่อยากให้ทุกคนได้รู้จัก :)

หากเราเข้าใจเรื่องกรรม เข้าใจจิตใจตนเองว่าสั่งไม่ได้ คนอื่นจะคิด จะเป็น จะรู้สึกกับเราเช่นไร เราจะไม่ให้ความสำคัญมากไปกว่าการพยายามสร้างเหตุที่ดีเลย
(คนอื่นก็คิด เป็น ทำกับเรา ไปตามกรรมของเราและของเขา)

เมื่อเรารู้จักให้ รักที่จะพัฒนา เป็นคนเช่นนั้นก่อน กรรมดีที่เราทำจึงจะมีสิทธิ์พาให้เราไปเจอคนที่เป็นแบบเดียวกัน

แนะนำ บทความ “คนเรามีแฟนไปเพื่ออะไร” (บทความที่มีผู้อ่านมากที่สุดของเวปเราค่ะ ^^)
http://www.sangtean.com/love/love-articles/265-why-we-need-someone

และ วิธีมีรักแบบเป็นสุขจาก บทความ “รักโดยไม่ตั้งใจ”
http://www.sangtean.com/love/love
 
จะบอกว่ารักแท้ไม่มีก็ได้ เพราะทุกอย่างเป็นไปตามกรรมและเหตุปัจจัย ถ้าปัจจัยที่ดีหมด สุขก็หมด เพราะฉะนั้นเราจึงต้องไม่หยุดสร้างเหตุที่ดีไปเรื่อยๆ แต่เรื่องคู่เป็นเรื่องของคนสองคน ถ้าอีกฝ่ายไม่ดี ไม่ใช่ ไม่เหมาะสมกันด้วย ศรัทธา ศีล จาคะ และปัญญา เราก็ต้องทุกข์ พี่ชายเลยสอนเสมอว่าอย่ายึดติดที่ตัวบุคคล
เราสร้างเหตุที่ดีไป ให้กรรมจัดสรร เราดีขึ้นเรื่อยๆ รู้จักรักแล้ว ต่อไปเราเจอคนที่เหมาะเราจึงจะดูออกและรักษาเป็น
 
แต่ทั้งนี้การสร้างเหตุไปเรื่อยๆนี่ยังไม่แน่นอน ที่ว่าไม่แน่นอนเพราะชาติหน้าเกิดใหม่เราก็ลืมหมด เริ่มต้นใหม่ พระพุทธเจ้าจึงสอนให้เข้าถึงที่สุดของความสุขแบบพ้นทุกข์ไม่ต้องกลับมาทุกข์อีก ก็เลยสอนเรื่องภาวนา เรียนรู้ว่า ทุกอย่างไม่เที่ยง เหตุนี้จึงแนะนำว่าให้มุ่งไปที่การพัฒนาจิตใจ และมีคู่ก็ให้มี เลือกคู่ที่ใจมุ่งไปทางนี้ จึงจะได้ประโยชน์ทั้งสองทางคือ มีคู่ เกื้อกูลกันไปด้วย พัฒนาอย่างมีจุดมุ่งหมายด้วย:)

 
ในเรื่องการช่วยคน จะช่วยอย่างไร?
 ตัวอย่างอย่างง่ายๆเลยคือ แค่เราอ่านธรรมะ หรือข้อความบทความอะไรที่ทำให้เรารู้สึกคิดได้. รู้สึกดี แล้วอยากเผื่อแผ่ให้คนอื่น เอาไปแชร์ต่อนี่ก็ถือว่าช่วยคนอื่นแล้วค่ะ

ลองสังเกตดูว่าใจยอมรับความคิดได้ ความคิดนั้นก็ตั้งอยู่ในใจเราแล้ว แล้วเราให้คนอื่นบ่อยๆ ก็เป็นกรรมดี คิดซ้ำๆ มันก็เหมือนจะได้ขึ้นใจมากขึ้นๆ
พอเราต้องเผชิญกับเหตุการณ์อย่างเดียวกัน ถ้ามันมีกำลังมากพอ ก็ช่วยให้เราคิดได้ พอเราพูด และทำตามที่คิด ไปในทางที่ดีที่เปลี่ยนจากเดิมไปเรื่อยๆ มันจะกลายเป็นนิสัยดีใหม่ๆ จะทำให้มีความสุขขึ้น รักเป็นขึ้น ดูมีเสน่ห์ขึ้นเพราะมีความสุขมาจากข้างใน จากการให้
เรื่องของกรรมมันก็ดึงดูดคนแบบเดียวกันเข้ามา
ใจเราแยกดีไม่ดีได้แล้ว ก็รู้ได้มากขึ้น เห็นได้ชัดขึ้นด้วยว่าคนแบบไหนใช่ ไม่ใช่:)

อื่นๆก็พิมพ์หนังสือ ซีดี หรือให้คำแนะนำ ทั้งหมดเมื่อทำด้วยใจที่ปรารถนาให้ผู้อื่นพ้นทุกข์อย่างแท้จริง ใจเราจะรู้จักความสุข ความรักมากขึ้นๆค่ะ
ส่วนในรายละเอียดลึกๆ ก็ต้องดูว่าเราทำกรรมมาอย่างไร ต้องชดใช้เรียนรู้ข้อเสียตัวเองด้านไหน วิธีการแนะนำในหนังสือเหตุเกิดจากความรักค่ะ :) http://www.sangtean.com/
 

• < ก่อนหน้า
• ถัดไป >