ใส่เพลง ความเปลี่ยนแปลงไว้แล้วก็เปิดประโยคไว้

• • ถ้ารักแบบเดิมแล้วทุกข์ ลองเปลี่ยนแปลง(ตัวเอง)มารักอีกแบบดีไหม:)

มีคนถามว่า แบบไหน?

ตอบแบบตรงๆก็คือ ทำแบบไหนอยู่แล้วทุกข์ ก็แปลว่าเดินทางผิดอยู่ก็ลองเปลี่ยนมาทำแบบใหม่ดู ถ้ายังทุกข์เหมือนเดิมไม่เปลี่ยน เจอแต่อะไรเดิมๆ อยู่ในสถานการณ์เดิมๆมานานไม่ดีขึ้น หรือดีกว่านี้ไม่ได้ ก็ถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนการคิด การทำ ที่ตอบโต้สถานการณ์ จากแบบเก่าๆ ให้เจออะไรใหม่ๆบ้าง อย่างนี้ยิ่งมีทุกข์เท่าไหร่ ยิ่งได้ลับปัญญาตัวเอง ว่าจะพัฒนาหรือเปลี่ยนตัวเองอย่างไรให้ผ่านความทุกข์นั้นไปได้ ยิ่งทำยิ่งก้าวหน้า

ถ้าเห็นอะไรตรงตามจริง หรือเห็นชัดว่าอะไรเป็นเหตุของทุกข์และสุขก็จะทำให้เลือกทำได้ถูกทาง เหตุแห่งทุกข์ส่วนหนึ่ง เหตุแห่งสุขเป็นส่วนหนึ่ง ความรักเป็นเหตุแห่งสุขของเราและคนอื่นได้ ถ้ารักเป็น

ในเรื่องความรัก แต่ละคนนิยามคำว่ารักไม่ตรงกัน อาจมีเหมือนกันบ้าง แต่สุดท้าย ณ ปัจจุบันที่เลือกทำ ก็คือทำตามความอยาก ตามกรอบที่ตัวเองสร้าง ถ้าทุกคนหวังจะให้คนอื่นทำแบบที่ต้องการจึงแปลว่ารัก โลกคนปวดหัว(ก็อย่างที่เป็นอยู่ในทุกวันนี้) ดังนั้นเปลี่ยนการสร้างกรอบให้คนอื่นมาย้อนดูตนเองดีกว่าว่า ทีทุกข์น่ะ มันมีเหตุที่มาจากอะไรกันแน่

ทุกครั้งที่ทุกข์ดูตรงๆไป เพราะว่าความอยากของเรา(แล้วไม่ได้ดังหวัง ใช่หรือไม่) ถัดเข้ามาให้ลึกขึ้น ที่จริง พออยากปุ๊บก็ต้องพยายามไปแสวงว่าความรักให้ได้มา มันทุกข์หรือมันสุข ถัดเข้ามาอีกที่ทุกข์เพราะเห็นว่าความอยากเหล่านี้เป็นตัวเรา ของเรา เป็นสิ่งที่ต้องสนองจึงจะสุข ย้อนเข้ามาดูตนเอง จะเห็นว่าที่ทุกข์นี่ไม่ได้เกี่ยวกับคนอื่น หรือความรักคนอื่นเลย มันเกิดจากการนึกถึงตัวเองทั้งสิ้น ความรัก....แค่ปรารถนาให้เขามีความสุข พ้นทุกข์ก็พอแล้ว อ่านเพิ่มเติมในหนังสือเหตุเกิดจากความรักค่ะ

http://issuu.com/gwync/docs/love_whole_book_page

พิมพ์ยาวไปก็เขียนเหมือนทุกครั้งอยู่ดี เพราะความจริงมันมีแค่นี้

ถ้าแยกได้ว่าอันไหนคือความรักตนเองแล้วทุกข์ อันไหนคือความรักคนอื่นที่ทำแล้วสุข ก็จะรู้ว่าเรื่องใดเป็นปัญหาที่ต้องแก้ เรื่องใดเป็นเรื่องที่ควรพัฒนาให้เพิ่มขึ้น สุขของคนทั่วไปเกิดจากเหยื่อที่กรรมเอามาล่อไว้ เราวิ่งตามความอยากไปหาเหยื่อ(ซึ่งก็มาจากกรรมที่เราสร้างไว้เองนั่นแหละ พี่ชายสอนว่ากรรมที่เราทำจะพาให้เราไปตกหลุม(ที่เราเชื่อไปเองว่านี่คือ)รัก เพื่อให้เราได้สุขและทุกข์ตามกรรม เพราะเชื่อว่าจะสุข แต่ที่จริงแล้ว ถ้าไม่ได้สร้างเหตุไว้ มันก็เป็นเพียงแต่หวังว่าจะสุข มันไม่สุขจริงสักที

สุขอีกอย่างหนึ่งคือความเพลินที่จะอยู่กับสิ่งนั้นๆ เช่น คนยังไม่รู้ว่าอะไรคือสุขหรือทุกข์ ก็วิ่งตามหา คิดว่าการเที่ยว ดื่มเหล้าคือความสุข พอทำบ่อยๆก็จะเกิดความเพลินไปกับมัน ทั้งที่จริงมันไม่ได้นำความสุขมาให้ แต่เพราะมันชินว่าตัวเราต้องได้รับการตอบสนองอย่างนั้นจึงจะมีความสุข พี่ชายเคยสอนว่าดูไปตรงๆ ที่ว่าสุขน่ะมันสุขตรงไหน มันไม่ได้สุขตรงนั้น มันสุขที่ได้มา ทุกข์เพราะกลัวจะเสียไป กว่าจะรู้ตัวว่ามันนำทุกข์มาให้ก็เช่น เป็นมะเร็งที่ตับ เป็ฯตับแข็งไปแล้ว เป็นต้น :D

ดังนั้นแทนที่เราจะไปพยายามไขว่คว้าหาความสุขจากการไปแสวงหา หรือหวังให้ได้มาจากสิ่งอื่น คนอื่น ภายนอกซึ่งมีความไม่แน่นอนและอาจเปลี่ยนไป เรามาแสวงสุขจากการสร้างได้เอง จากความเข้าใจธรรมชาติ ซึ่งจะเห็นว่าธรรมชาติเป็นอย่างไรนั้น ก็ต้องย้อนเข้ามามองข้างในใจตนเอง

สรุปก็คือ รักของคนทั่วไปคือการได้ครอบครองตามความอยาก(ที่เราไปแปะป้ายว่านี่คือรัก) มันเลยแตกต่างไปตามแต่คนนิยาม หรือก็ตามกรรมที่พาให้หลงไป

จะเห็นความจริงอย่างนี้ได้ ต้องมีปัญญา ต้องรู้จักย้อนเค้ามามองตนเองบ่อยๆให้สม่ำเสมอ

วิธีการทั้งหมดก็ไม่เกินขอบเขตของทาน ศีล ภาวนาที่พระพุทธองค์ให้ไว้เลย:)

• < ก่อนหน้า
• ถัดไป >