ถาม. มีความทุกข์มาก รำคาญตัวเอง ว่าทำไมเอาใจไปผูกกับคนคนนั้นได้มากขนาดนี้ ทำไมเราพยายามหาอะไรที่จะทำ เพื่อจะได้ไม่ต้องไปรบกวนใจทางนั้น ไม่ทำให้เค้ารู้สึกเบื่อกับพฤติกรรมติดแฟนของเรา มันยากจังนะคะ แต่ก็จะพยายามทำต่อไป ไม่ถอดใจนะคะไม่รู้จะทำยังไง

ตอนนี้มันไม่นิ่งเลยจริงๆ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย มันไม่เป็นอันทำอะไรเลยจริงๆ เมื่อคืนสวดมนต์ค่ะ เป็นวันที่ 2 แล้ว อุทิศบุญ แผ่เมตตา แต่หลังจากกลับมาที่ห้อง ทำไมใจมันไม่นิ่ง ทำไมมันคิดไปถึงคนๆนั้นอีก

ถาม. แฟนบอกเราว่าความรู้สึกที่มีมันไม่เหมือนเดิม นอกจากการให้เวลาเค้าทบทวน เราควรทำอย่างไรได้บ้างคะ เพื่อให้ความสัมพันธ์ของเราดีขึ้นค่ะ เพราะเราเองก็ยังยากลองเริ่มใหม่ดูค่ะ

ตอนนี้จิตใจเราเองก็รู้สึกแย่ค่ะ รู้สึกไม่มั่นคง ไม่เข้าใจ งงกับสิ่งที่เกิดขึ้น 
คนที่รู้สึกว่าไม่ใช่ เข้ากันไม่ได้มันต้องทั้ง 2ฝ่ายมั้ยคะ มันเหมือนจิ๊กซอที่เข้ากันดีในความรู้สึกเรา ละจิ๊กซออีกตัวมันไม่เข้ากันเป็นไปได้อย่างไรคะ

ว่าจะเขียนบทความนี้นานแล้ว แต่ก็อู้มาเรื่อยๆ วันนี้ได้โอกาสเขียนเสียที
เป็นบทเรียนที่สำคัญอีกเรื่องหนึ่งของคนที่อยากรู้จักความรัก

ญนับได้ว่าเป็นคนหนึ่งที่เคยเอาแต่ใจมากๆมาก่อนค่ะ พยายามขัดเกลาตัวเองมาเรื่อยๆ
ครั้งหนึ่งญมีปัญหากับคุณแม่ เรื่องว่าคุณแม่ไม่อยากให้ไปปฏิบัติธรรมต่างจังหวัดไกลๆเพราะเป็นห่วง แม่พยายามยื้อหลายครั้ง โทรมาหาหลายรอบมาก ญก็ไม่ยอม เพราะรู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ทำอะไรผิด จะไปทำสิ่งที่ดี
ญเป็นคนที่ตั้งใจตลอด ว่าถ้าคิดจะทำบุญอะไรต้องทำให้สำเร็จ ทำให้ได้ ครั้งนั้นก็เหมือนกัน ดื้อกับแม่ ไม่ยอม แต่ในขณะเดียวกันก็ไม่สบายใจ คิดว่าไปแบบแม่ไม่ยอม เราก็รู้สึกผิด ไม่รู้จะทำอย่างไรจึงโทรไปปรึกษาพี่ชายทางธรรม

ถาม. เพราะว่ารักคือความจริงใจ ไม่ว่าสิ่งที่เราได้ทำให้ไป บางทีเรารู้สึกว่าความจริงใจมันไม่เพียงพอต่อความรัก รักคนๆหนึ่งเราเป็นห่วง เป็นใย แต่กลับกลายเป็นว่าเหมือนเราไปสร้างความลำบากใจให้เค้า กลายเป็นเราไม่มีคุณค่าในตัวเองเลย ไม่ได้ท้อแท้กับการให้สิ่งที่ดีๆ กับคนที่เรารัก แต่กลับเป็นว่าเราท้อเพราะเค้าไม่เข้าใจในความหวังดีของเราเลย ทำอย่างไรดีเราควรจะหยุดรึป่าวคะ เพราะตอนนี้เราก็ยังรักเค้าอยู่มากมาย